Blog Post

Een nieuw hoofdstuk

yvonnemos • November 20, 2018

Over een week zit ik in een vliegtuig ergens tussen Utrecht en Auckland; ik ga twee maanden reizen in Nieuw-Zeeland. Het land dat al jaren (gedeeld) bovenaan mijn verlanglijstje staat. Nu kan het en ik beloofde daar op visite te komen, en dus ga ik. Maar het avontuur gaat verder dan dat. Afgelopen januari, 2018 was net een dag of wat oud en ik zat op een Mexicaans strand, besloot ik dat ik mijn banenjacht voor na mijn PhD ging richten op het buitenland. Het einde van een PhD is automatisch een begin van een nieuw hoofdstuk en ik grijp die kans met beide handen aan. Bijna vijf jaar geleden liet ik de kans om (tijdelijk) in het buitenland te werken aan me voorbijgaan. Maar nu heb ik opnieuw een kans en als ik deze niet grijp ben ik bang dat de wens van een tijdje in het buitenland wonen en werken nooit in vervulling zou gaan. Ik wil niet de rest van mijn leven denken ‘wat als’ . Ik heb liever een ‘ dat bleek niet zo’n goed plan ’.

De rest van het plan? Dat is er niet echt. Twee maanden reizen, ondertussen doorgaan met solliciteren en hopen dat ik na die twee maanden een (tijdelijke) baan heb. Ik kom in ieder geval eind januari terug. Ik weet alleen niet voor hoe lang. Mijn huur heb ik opgezegd. Ik heb straks wat spulletjes in een opslagbox staan en een backpack op mijn rug. Dat is het. En dat voelt als enorme, geweldige vrijheid. En tegelijkertijd dood en doodeng. Want ja, ik bedenk dit plan, beloof het mezelf en doe het dus ook (want beloftes aan jezelf zijn net zo belangrijk als die aan anderen), maar dat wil niet zeggen dat het me makkelijk af gaat. Of ik niet af en toe even in de paniek schiet bij het idee dat ik straks werkloos en dakloos ben. Met recht op WW en lieve mensen om me heen met logeerbedden en banken. Dat wel. Voor de relativering.

#reizen #nieuwavontuur #jobhunt

Follow
Share by: