Blog Post

Pelgrimstocht

yvonnemos • Jun 18, 2022


‘Ik leerde al een hoop de afgelopen dagen.’

‘Dat is ook de bedoeling, het is een pelgrimsroute.’


Een van de gesprekjes die ik op het Pieterpad had met mede-wandelaars die me tegemoet kwamen lopen. Ik liep verder met de gedachten dat die lessen vast dieper zou moeten zijn dan echt op tijd moeten starten als het 25 graden wordt en hoe je je blaren moet tapen.


In 2010, ergens op een berg in Argentinië ontdekte ik hoe fijn ik wandelen vind. 

Het bleef in eerste instantie wel een vakantie-activiteit, maar in gezelschap vond ik Nederland toch ook best de moeite waard. En toen kwam de burn-out. Waar ik begin 2019 er nog op los wandelde in Nieuw-Zeeland, was nog geen jaar later 10 kilometer wandelen door de Loonse en Drunense Duinen een martelgang. Mijn lichaam was op. Dat hardlopen niet meer lukte had ik al schoorvoetend geaccepteerd, maar dat ik na een kilometer of 7 wandelen eigenlijk al echt niet meer kon, dat ging er bij mij niet in. Ik klemde mijn kaken op elkaar en stapte door. Hier ging ik niet aan toegeven.


Begin 2020 durfde ik het langzaam weer aan. Ik begon met de kortere NS-wandelingen en liet de afstanden elke keer een stukje oplopen. Wandelingen werden therapiesessies met mezelf. Al stappend ordende ik mijn gedachten, herkauwde een gebeurtenis. Niet op een vervelende, maar een verhelderende manier. Ik liep boos, huilend, analyserend, relativerend en lachend door de bossen. Het wandelen ging steeds beter en mijn hoofd werd steeds opgeruimder.



Terug naar de afgelopen dagen. Ik ging vier dagen Pieterpad lopen. Een stukje pelgrimsroute, kennelijk. En eigenlijk leerde ik helemaal niets over mezelf. Ik maalde niet en analyseerde niet. Ik wandelde gewoon. Keek om me heen, maakte foto’s en liep. En ik besloot dat het genoeg was toen ik het de laastste dag om 8 uur al veel te warm had en wist dat ik heuvels en 30 graden tegemoet liep. Ik maakte de geplande route niet af en stapte op een bus. Ik kwam niet tot een groot inzicht, maar ik paste een van de dingen die ik de afgelopen jaren leerde toe in de praktijk. Opgeven is niet altijd erg. Soms is het gewoon wat nodig is om goed voor jezelf zorgen.


Follow
Share by: