Het is alweer even stil hier. Niet omdat ik niets deed, maar omdat ik even iets anders deed dan reizen, bergen op en af lopen en foto’s maken. Ik maakte even een pas op de plaats, bezocht vrienden en draaide mee in een -soort van- normaal leven in Nieuw-Zeeland. Ik genoot van de vriendschap, de gestructureerde chaos van een jong gezin, de wandelingen en de thuisbasis.

Er zaten nog wel wat stops tussen het tweede deel van de treinreis en de vrienden in Wellington. Ik wandelde langs de Pororari rivier en rotsformaties en luierde in Punakaiki.

Vanaf daar ging ik door naar Westport, waar het grootste wapenfeit is dat het de eerste supermarkt had die ik in zes dagen zag. Verder is het dichtbij het begin en einde van de Old Ghost Road; 85 km, 4 dagen, door de Buller Gorge, over bergtoppen, door bossen en dwars door de geschiedenis van de gold rush . Je kunt de route ook mountainbiken, dus er zijn geen echt steile stukken, maar de lange dagen maken het toch zwaar. Het is geen Great Walk , maar wel prachtig en een stuk kleinschaliger (lees: kleine hutten met daarbij één kampeerplekje) dan de andere wandelingen die ik tot dan toe deed. Het zorgde voor heerlijk rustige wandeldagen, gezellige avonden doordat je elke avond ongeveer dezelfde mensen tegen komt en een geweldige ervaring.

Vanaf Westport pakte ik de bus naar Nelson, om vanaf daar kijkje te nemen in het Abel Tasman National Park. Ik zag de hele kustlijn vanaf een boot, voordat ik afgezet werd op Medlands Beach. Ik liep van daar naar Anchorage en nam daar een heerlijke duik om de dag, en het zuidereiland, af te sluiten.

#Punakaiki #OldGhostRoad #hiken #AbelTasman #Wellington #NieuwZeeland #reizen